Master of Wine tadımlarında farklı kategorilerde tadılan şaraplarımız ve tadımlarla ilgili genel değerlendirmelerimi sıralamak istiyorum:

–          Öncelikle şarap dünyamızın ne kadar küçük olduğunu bir kez daha gördüm. Her ne kadar tadımlara tüm üreticiler katılmamış olsa da şarap dünyamız The Marmara Oteli’nin bir salonuna sığabilecek kadar küçük bir dünya aslında… Bu durum bana göre “Wines of Turkey” platformu haricinde ayrıca bölgesel veya ülke çapında kurumsal bir birlik oluşturabilmeli. Firmalar satış ve pazarlama stratejilerini bu bazda da ele almalı ve değerlendirmeli.

– Tadımlarda şaraplarıyla yer alan tüm şarap üreticilerinin sahiplerinin veya en azından önemli yetkililerinin, satış ve pazarlama ekiplerinin de organizasyon boyunca bulunmalarını dilerdim. Genel olarak çoğu üretici firma sahibini önologlarıyla beraber tadımlarda ve hatta Master Class tadımlarında görmek çok güzeldi ancak bana göre bu tüm katılımcı üreticiler için geçerli olmalı. Çok daha geniş çerçevede bir katılımla tadımlar değerlendirilmeli. Özellikle satış-pazarlama ekiplerinin de bu tadımlarda yer alması sağlanmalı.

– Master of Wine tadımlarının çoğu elbette ki yurtiçi pazara yönelik bir pazarlama stratejisi sağlayacak. Her sene olduğu gibi bu sene de tadımlardan yüksek puan alan veya tadımlarda adını duyuran şarap üreticileri öncelikli hedeflerini yurtiçi pazara verecekler. İsteyen üretici pazarlama stratejisini ortalamaya göre değil de en yüksek puanı veren Master of Wine’ın ismini ve puanını yaparak da kullanabilir ki bu bence bu gayet doğaldır, yadırgamamak lazım. Ancak her şekilde tüm şaraplar için MW’ların her birinin verdiği puanların ve tadım notlarının da resmi olarak açıklanması bence daha doğru olur.

– Hemen bir üstte yazdığımdan yola çıkarak MWların aynı şişedeki şaraba verdikleri büyük puan farklarına da dikkat çekmek gerekir sanırım. Bu fark bazen 15 puana kadar çıkmıştı (ki benim gözlemleyebildiğim kadarıyla bazı şaraplarda farklı MWlar aynı şişe için 75 ila 90 arası bir puanlama yapmışlardı). Bunun nedenlerini ayrıca incelemek gerekiyor. Oluşan bu fark tamamen kişisel bir tercihten mi kaynaklanıyor, yoksa MWların konstrasyonlarında mı bir farklılık göz ediyor, bu durum normal bir durum mudur ya da anormal bir durum mudur? Hepsinin irdelenmesi gerekiyor bence. Zira sonuçta bu tadımı yapan kişiler MW ve bu kişilerin tadım notlarına ve puanlamalarına saygı duymak ve riayet etmek gerek ancak üretici bu kadar tezatlık oluşturan bir puanlamada hangi puanı kendine baz almalı? Tadımda neye göre nasıl bir ders çıkarmalı?

– MWları tadım yaparken gözlemlediğimde hepsinin kendine göre teknikleri ve belli konsantrasyon derecesi vardı diyebilirim. Özellikle Sarah Abott başta olmak üzere Tim Hanni ve Christy Canterburry işi çok daha ciddiye alıyor ve kafalarını kaldırmadan tadım yapıyorlar. Oldukça ilginç bir durum bu zira bu kadar şarabı ardı ardına tadarken bu konstrasyonu kesintisiz sağlamak (üstelik kalabalık bir grup önünde) gerçekten takdir edilesi bir durum. Bunun yanında Ned Goodwin ve Tim Atkin kendi aralarına arada bir Sheri Sauter Moranu’yu da ve bazen de Peter McCombie’yi de alarak eğlenceli muhabbetler ediyorlar, gülüp eğlenebiliyorlardı. Ned Goodwin ve Tim Atkin bazen tadım esnasında sıkıldıklarını (veya yorulduklarını) belli ediyormuşçasına üfleyip püfledikleri de gözlemlerim arasına girdi…

– Daha önce de bazı yazımlarımda ele aldığım gibi senelik düzenlenen MW aktivitelerini belki yılın belli dönemlerinde tekrarlamak gerek ya da bunu daha uluslararası çapta uygulamak gerek. Fuarlar haricinde üreticilerimizin belki ticaret heyetleri düzeyinde şarap ithal eden belli başlı ülkelere MWları çekerek çıkartmalar yapmaları gerek. Uzakdoğu’da veya ABD’de bu tarz organizasyonlar pekâlâ oluşturulabilir. Bunu Wines of Turkey de düzenleyebilir. Üretimi ve finansmanı ihracat yapmaya yetecek olan firmalarımız da bu doğrultuda WOT çatısı altında veya farklı oluşumlarla kendi isimlerini duyurmalılar. Kısacası tanıtımda ve pazarlamada çok daha aktif olmalıyız. Sonuçta 4 yıl olmuş MW etkinlikleri başlayalı, bu son 4 yılda şüphesiz ki Türk şaraplarının dünyada bilinirliği artmıştır ancak bunun ihracat yönünden ve daha fazla tanınma ve tüketilme yönünden getirisi ne kadar olmuştur? Onu da düşünmek lazım…

– Son olarak da Tim Atkin’in sunduğu Robert Parker’dan 100 puan alan Syrah’lar tadımının sonunda Türk şarapları ve şarapçılığımızla ilgili söylediklerine de değinmek gerek. Atkin yerel üzümlerimize ve iklim ve teruar yapımıza uygun üzümlere önem vermemiz gerektiğini söylüyor. Buna benzer bir yorumu tadımlara katılan bir diğer MW Ned Goodwin de yaptı. Bu her ne kadar uzun zamandır konuşulan ve hemen her sene yapılan MW etkinliklerinde ve belki yurtdışındaki belli başlı etkinliklerde dile getirilen bir husus ve kısa ve orta vadede üreticilerimizin bu konuya daha da önem vermelerini diliyorum…